Preparaty polecany przez nas: :
Essentiale Forte , Essentiale Max oraz Essentiale Vital
Fosfolipidy małe „cegiełki” o niezwykłej mocy
mgr farm. Joanna Ścisłowska
Wszystkie komórki ludzkiego ciała, a tym samym komórki wątrobowe, otoczone są błonami komórkowymi – elastycznymi strukturami stanowiącymi barierę oddzielającą ich wnętrze komórek od środowiska zewnętrznego. Błony komórkowe spełniają wiele ważnych funkcji (transportową, przekaźnikową), kluczową z nich jest ochrona komórek przed wnikaniem do ich wnętrza niepożądanych i potencjalnie toksycznych substancji [1,2]. Jednak w dzisiejszym świecie błony komórkowe, szczególnie narządów pełniących ważne funkcje w organizmie jak np. wątroba, są niezwykle narażone na uszkodzenia chociażby ze względu na spożywanie tłustych pokarmów, obecność toksyn środowiskowych, czy picie alkoholu [3].
Głównymi składnikami budulcowymi błon komórkowych komórek wątrobowych (hepatocytów) są fosfolipidy. Jest to taka grupa związków, która stanowi kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu hepatocytów, a tym samym całej wątroby [1,2].
Najważniejszym fosfolipidem z punktu widzenia prawidłowej pracy wątroby jest fosfatydylocholina, która stanowi 40-60% puli wszystkich fosfolipidów tworzących błony komórkowe [3]. Funkcjonowanie błon komórkowych można porównać do muru zbudowanego z cegieł. W przypadku działania czynników zewnętrznych takich jak: alkohol, niektóre toksyczne dla wątroby leki, długotrwała nieprawidłowa dieta, toksyny -dochodzi do uszkodzenia błon (pojawiają się w nich „dziury”) [4]. Wątroba jest narządem, który posiada dużą zdolność do regeneracji. Odbudowanie błon komórkowych będzie miało miejsce wtedy, kiedy dostarczony zostanie budulec. Leki zawierające wysokooczyszczone fosfolipidy o dużym stężeniu fosfatydylocholiny, przyjmowane w odpowiedniej dawce terapeutycznej, stanowią zatem istotny element, dzięki któremu możliwa będzie naprawa „uszkodzonego muru”. Fosfatydylocholina ma zdolność do wbudowywania się w uszkodzone błony komórkowe, uzupełniając (niczym cegły) powstałe „luki”. W ten sposób dochodzi do polepszenia funkcjonowania nie tylko błon komórkowych, które mogą dalej chronić hepatocyty przed czynnikami szkodliwymi, ale również przyczynić się do poprawienia stanu zdrowia całej wątroby [2,3].
LITERATURA:
- Berg Jeremy M., Tymoczko John L., Stryer Lubert. Biochemia. Lipidy i błony biologiczne. Str.: 319-325. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2005
- Gundermann K.J. The essential phospholipids as a membrane therapeutic. Polish Section of European Society of Biochemical Pharmacology. Institute of Pharmacology and Toxicology, Medical Academy, Szczecin 1993
- Kozłowska-Wojciechowska M. Niezbędne fosfolipidy. Terapia CZERWIEC 2014;6 z. 2 (307):13-15
- Gundermann K-J et al.Pharmacological reports 2011;63, 3:643-659.
PL.ESS.15.01.01
Fosfolipidy (niezbędne fosfolipidy) essential phospholipids – ulotka dla pacjenta
hepatoprotectivum, lipotropicum
A05BA
Działanie :
Lek zawiera frakcję fosfatydylocholiny bogatą w wielonienasycone kwasy tłuszczowe, uzyskaną z nasion soi. Podstawowym aktywnym składnikiem jest polienylofosfatydylocholina, w preparacie do stosowania p.o. stanowi ona 74% całkowitej masy, w postaci do stosowania i.v. – 94%. Ponadto w skład postaci dożylnej leku wchodzą: fosfatydyloetanoloamina, fosfatydyloinozytol, glikolipidy itp. Postać leku do stosowania i.v. pozbawiona jest fosfolipidów innych niż polienylofostatydylocholina. Podawanie polienylofosfatydylocholiny prowadzi do zwiększenia ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych wbudowanych w błony biologiczne. Pobudza aktywność lipazy lipoproteinowej oraz jej postaci wątrobowej, przyspieszając metabolizm VLDL. Polienylofosfatydylocholina wchłania się z przewodu pokarmowego w ponad 90%. Po podaniu p.o. polienylofosfatydylocholina pojawia się we krwi po 2 h. Maksymalne stężenie leku we krwi występuje po 6 h od przyjęcia i odpowiada 10-20% podanej dawki. t1/2 wynosi w przybliżeniu 30 h. Po ponownym podaniu p.o. do wątroby przenika 18-22% podanej dawki. Znaczna część polienylofosfatydylocholiny przenika do żółci, ale efektywne krążenie jelitowo-wątrobowe sprawia, że jedynie znikoma jej ilość, nieprzekraczająca 5%, zostaje wydalona z kałem. Z moczem ulega wydaleniu ok. 1% polienylofostatydylocholiny. Nie stwierdzono gromadzenia się leku w ustroju.
Wskazania :
Toksyczne uszkodzenie wątroby, alkoholowe i wirusowe zapalenia wątroby, stłuszczenie, marskość. Także: zespół popromienny, łuszczyca, zatrucie ciążowe, świerzbiączka.
Przeciwwskazania :
Preparatów podawanych pozajelitowo nie stosować u wcześniaków i noworodków.
Interakcje :
Nie notowano.
Działanie niepożądane :
Nadwrażliwość na lek (bardzo rzadko). W przypadku stosowania dawek znacznie większych niż zalecane mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. biegunka).
Ciąża i laktacja :
Brak bezwzględnych przeciwwskazań.
Dawkowanie :
P.o. dorośli: przed posiłkiem lub w trakcie posiłku – początkowo 600 mg 3 razy na dobę, w leczeniu podtrzymującym 3 razy na dobę 300 mg (kapsułki należy połykać w całości); dzieci: 30 mg/kg mc. (w razie konieczności dzielenia kapsułki jej zawartość należy rozpuścić w niewielkiej ilości mleka lub wody). I.v. dorośli: 0,25-1 g/d w powolnym wstrzyknięciu; celowe łączenie z terapią doustną (podawać jedynie klarowny roztwór, nie mieszać z roztworami elektrolitów, w razie potrzeby rozcieńczać krwią pacjenta w stosunku 1:1).
Więcej informacji: www.essentiale.pl
